Femke is 23 jaar oud en werkt als verpleegkundige in het Universitair Ziekenhuis Antwerpen (UZA). Ze is gepassioneerd door haar job en staat iedere dag met groot enthousiasme klaar voor haar patiënten. Lees hier een exclusief interview uit de zorgsector!
Hoelang werk je in het UZA en hoe ben je hier terechtgekomen?
Bijna drie jaar. Eerst heb ik tien weken stage gelopen als student op de dienst cardiochirurgie. Hier wou ik dan ook graag vast aan het werk gaan, maar er was jammer genoeg geen plaats. Ik ben dan eerst begonnen bij de dienst neurologie. Sinds enkele maanden geleden ben ik dan toch verplaatst naar cardiochirurgie omdat hier een plekje vrij was gekomen.
Waarom is het UZA voor jou de beste werkplaats?
Om vele redenen. Ik heb als student ook stage gelopen in andere ziekenhuizen maar in het UZA mocht ik plots ook meer verder nadenken en redeneren. Hier kon ik mij tenminste volledig ontplooien en een echte verpleegkundige worden. Natuurlijk ook omdat het heel goed bereikbaar is en omdat het een universitair ziekenhuis is.
Er zijn iedere dag complexe zorgen en dus ook grote uitdagingen. Dit is voor mij heel belangrijk.
Waarmee onderscheidt het zich van andere ziekenhuizen in de buurt?
Ze zorgen echt voor hun personeel en dat ze er willen blijven. We mogen bijvoorbeeld steeds opleidingen volgen tijdens onze werkuren, die worden betaald door het UZA zelf. Ze proberen er echt voor te zorgen dat we ons kunnen ontplooien en beter worden.
Sluit even je ogen en stel je je werkomgeving voor. Hoe zou je de sfeer beschrijven?
Nu is het natuurlijk wel een beetje anders door de COVID-19 situatie. Maar normaal gezien kom ik ‘s morgens binnen en groet ik meteen iedereen. Zoals je weet ben ik een erg opgewekt persoon (lacht). Wij hebben op onze dienst altijd wel een leuke sfeer waarbij we in de ochtend eerst samen een koffietje drinken en een babbeltje slaan voor de briefing begint. In het ziekenhuis wordt er eigenlijk wel veel gelachen op alle diensten en afdelingen, naast de serieuze zaken waarmee we dagelijks geconfronteerd worden. Die positieve vibe is voor mij wel erg belangrijk.
Wat vind je een belangrijk aspect aan je job?
Ik vind het erg belangrijk dat je altijd zo positief mogelijk probeert te zijn. De patiënten in het ziekenhuis zijn ziek en ik wil er voor zorgen dat de ziekenhuissfeer beter wordt door er een positieve sfeer aan te geven. Die mensen hebben het echt super zwaar, zeker hier op cardio.
Wat mij voldoening geeft is dat als ze naar huis gaan ze soms zeggen “Bedankt voor de goede zorgen, je bent een goede verpleegster”, dat vind ik echt fijn.
Ik heb niet altijd tijd natuurlijk om een uitgebreid gesprek te voeren, maar een kort babbeltje slaan probeer ik wel altijd te doen. Zeker nu in deze periode kunnen de patiënten geen bezoek meer krijgen en dan zijn de dokters en wij de enige mensen die ze op een dag zien.
Hoe ziet je ideale werkdag eruit?
Een dag waarin ik mij niet moet opjagen, dat is echt perfect. Je hebt altijd je vaste patiënten en als er met niemand iets onverwacht gebeurd ben ik echt blij. Als iemand even “slecht gaat”, zoals wij dit zeggen, is het toch altijd even stressen en zaken regelen.
Zie je het UZA als een werkplaats waar je kan groeien?
Dat zeker wel. Het is een heel multidisciplinaire plaats. Er is een open sfeer waar iedereen goed samenwerkt en waar je niet minder bent dan bijvoorbeeld een dokter. Zij gaan ook altijd luisteren naar wat wij te vertellen hebben. Ze proberen je ook altijd meer kennis te geven. Zo organiseert het ziekenhuis wekelijks verschillende cursussen en lezingen van
verschillende diensten waar iedereen naartoe mag gaan. Op deze manier leren de verschillende afdelingen elkaar ook beter kennen.
Waar zie je jezelf in 10 jaar?
Ik ben er zeker van dat ik nog in het UZA zal werken binnen tien jaar. Ik weet wel niet of ik dan nog zoveel uren zou werken als ik nu doe. Ik heb momenteel enkel een partner en geen kinderen. Moest ik wel kinderen hebben, zouden nachtshifts bijvoorbeeld wel moeilijk worden. Gelukkige kan je in het UZA makkelijk je rooster veranderen. Dat vinden ze geen probleem.
Wat weet je over de communicatiedienst van het UZA?
Ik weet dat ze zich heel erg bezighouden met de sociale media. Ze maken bijvoorbeeld filmpjes van de verschillende diensten om deze af en toe eens in de kijker te zetten. Zo maken ze een beetje reclame voor het ziekenhuis en hun werknemers zelf. Ze maken daarnaast ook posters met boodschappen voor het personeel. Om ons bijvoorbeeld aan te sporen om een jaarlijkse griepspuit te laten zetten. Ze proberen dit altijd luchtig en ludiek te maken. Het is vooral in eerder negatieve situaties dat we deze mensen zien verschijnen. Nu met de coronacrisis communiceren ze natuurlijk erg vaak zowel intern als extern.
Omschrijf het profiel van een ideale UZA werknemer, los van het diploma of functie.
Ik denk dat ze steeds iemand zoeken die erg gemotiveerd is en wil doorgroeien. Iemand die iedere dag positief is en de kwaliteit in het ziekenhuis beter wil maken.
Gegrepen door het UZA en de zorgsector?
Neem dan zeker een kijkje op hun Instagram pagina @uza_stories voor een unieke blik achter de schermen.
Tot in de volgende PREVIEW!
Evi